W pudełku na skarby, skarbów już pełno. Codziennie inne, wykładane, wkładane i tak w kółko :).

Pudełko należy tylko do Lili i ona dobrze o tym wie, bo nie bardzo pozwala, by je zabrać. Dobrze, że zdjęcia pozwoliła mi zrobić :).
Pudełeczko zostało ręcznie wykonane przez Lili ciocię i za prezent jeszcze raz bardzo dziękujemy.

STATYSTYKA:

  Waga - 12,6 kg

  Wzrost - 86 cm

  Rozmiar ubrań - 86 i 92

  Rozmiar pieluch - 5

  Mleko - Bebilon 3

  Porcje mleka - 250 ml / 2 porcje

  Zęby - 16

OSIĄGNIĘCIA:

  Je samodzielnie za pomocą sztućców.

  Rozpoznaję znane miejsca.

  Pomaga w codziennych obowiązkach.

Dotychczas to ja karmiłam Lilę, ale od kilku dni robi mi niespodziankę i sama radzi sobie z widelcem, czy łyżeczką. Sama z siebie nadal woli kiedy ktoś jej daje, jednak zachęcona potrafi już zjeść samodzielnie.

Kiedy wracamy ze spaceru, Lili już od dawna, bez problemu prowadzi do domu. Jednak w ciągu ostatnich tygodni, zaczęła już z daleka rozpoznawać domy dziadków, czy inne miejsca, w których często jesteśmy.

Obowiązki to dla Lili oczywiście zabawa. Mała zawsze chętna do pomocy. Po zmianie pieluszki, brudną wyrzuca do kosza i ile przy tym radości :). Kiedy szykujemy się do posiłku, sama szykuje swoje miseczki na stole. W ciągu dnia jeszcze wiele podobnych sytuacji. Ja uwielbiam te nasze wspólne prace.

Dni bez większych zmian, w stosunku do ostatnich miesięcy. Godzina chodzenia spać jest już stała od bardzo dawna i Lili nawet gdyby chciała to nie wytrzyma dłużej niż do 19.00. Wstaje między 8.00, a 9.30 choć zdarza się jej pospać jeszcze dłużej. Drzemka najczęściej jedna, przed obiadem.

Troszkę zmieniło nam się spacerowanie. Otóż coraz częściej wychodzimy z domu bez wózka. Lili lubi maszerować na własnych nóżkach. Nie zawsze chce iść za rączkę, ale ładnie słucha gdzie idziemy i nigdy nie ucieka. Oczywiście obowiązkowe zatrzymywanie się przy prawie każdym krzaczku.

To już chyba tradycja, że w ostatnich podsumowaniach wspominam o chorobie. Lila jak zwykle znowu była chora. Chwytając się już każdych porad, postanowiłam do codziennej diety, oprócz tranu dołączyć witaminę C i probiotyk Dicoflor, oby pomogło.

Bunt o którym ostatnio wspominałam, w poprzednim miesiącu zdecydowanie osłabł na sile. Wydaję mi się, że zadziałało moje zachowanie, czyli nie ustępowanie Lili. Może zauważyła, że takim zachowaniem i tak nic nie ugra i odpuściła.

LILIA W DWUDZIESTYM MIESIĄCU ŻYCIA

POPRZEDNIE MIESIĄCE
1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7 / 8 / 9 / 10 / 11 / 12

13 / 14 / 15 / 16 / 17 / 18 / 19

Jakiś czas temu wrzuciłam na mój Instagram (TUTAJ) zdjęcie, pokazujące etapy wzrostu moich włosów. Zdjęcie zostało bardzo pozytywnie odebrane, za co bardzo Wam dziękuję. Do wymarzonych włosów jeszcze długa droga przede mną, ale najważniejsze, że idę w dobrym kierunku.
To właśnie Wasz odzew, jak i zadane mi pytania sprawiły, że powstał ten wpis i  będzie jeszcze kilka kolejnych w tym temacie.

Nie jestem fryzjerką ani kosmetyczką, a o włosach i kosmetykach po prostu lubię poczytać i pogadać. Interesują mnie takie tematy, lubię testować różnego rodzaju produkty, czy zabiegi. Dużo informacji i porad znajduję też na blogach kosmetycznych, które uwielbiam przeglądać. Moim ulubionym jest: ANWEN.

Moje włosy od zawsze są w dobrej kondycji, choć oberwały już nieraz. Najpierw katowałam je czarną farbą, której po 3 latach pozbyłam się poprzez zabieg dekoloryzacji. Dałam im spokój z kolorem na 5 lat. Oczywiście przez cały ten czas, po każdym myciu w ruch szła suszarka i prostownica. Pół roku temu naszło mnie na blond. Najpierw wizyta u fryzjera, który niestety nie zrozumiał, jaki efekt chce uzyskać i potem samodzielne rozjaśnianie włosów w domu. Byłam pewna, że teraz włosy już mi się zbuntują, ale na szczęście nie. Sama jestem w szoku, że są tak wytrwałe i wytrzymałe.
Jedyny minus i mój ciągły powód do narzekań, to ich strasznie powolne rośnięcie. Z krótkich do łopatek urosły bardzo szybko, a potem spowolnienie i mozolna walka o każdy centymetr. Nawet regularne podcinanie nie pomogło. Dopiero teraz coś się zmieniło i włosy minimalnie urosły.
Jak już wspomniałam, włosy zawsze miałam w dobrej kondycji, ale gdzieś od 2 lat pielęgnuję je ze szczególną dbałością i widzę, że odwdzięczają mi się dobrą kondycją. Mają więcej blasku, są bardziej miękkie i mają o wiele bardziej zdrowszy wygląd niż jeszcze kilka lat temu.

Przytul mnie, tu i teraz. To słowa, które ostatnio najbardziej odzwierciedlają Lilię.
Lilu zawsze była typem przytulaska, ale to co ostatnio się z nią dzieje, zadziwia mnie niezmiernie. Co chwilę chce być przytulona, wzięta na ręce, czy zwyczajnie trzymana. Bawi się na całego, nagle wstaje, podchodzi i tuli mi się do nóg. Tak jest co chwilę.
Czy brakuje jej czułości? Nie sądzę, bo ja sama bardzo często wychodzę jako pierwsza z chęcią przytulenia jej. Od pierwszych dni mimo mówienia wszystkich wkoło, że to nie do końca dobre, nosiłam ją, brałam do łóżka, byłyśmy razem cały czas. Lubię ją mieć blisko, dlatego teraz tym bardziej jestem szczęśliwa, że Lili sama do mnie przychodzi. Myślałam, że im będzie starsza, tym będzie gorzej w tej kwestii, a tu miła niespodzianka.

Już kiedyś pisałam, jak bardzo ważne jest, aby okazywać sobie czułość właśnie poprzez przytulanie (do przeczytania: TUTAJ). Cały ten wpis nadal podtrzymuję i cieszę się, że miał taki pozytywny odzew.
Czuły dotyk daje dziecku ogromną stabilność emocjonalną, jak i poczucie bezpieczeństwa. Taki mały gest, a taką ma moc. Właśnie dlatego nigdy nie odmawiam Lili. Mogę być nie wiem jak zajęta w danym momencie, ale jeśli ona przyjdzie i pokaże, że chce, aby wziąć ją na ręce to odkładam wszystko, czy przerywam rozmowę i biorę ją, żeby zaraz poczuć jak wtula się w moją szyję. Sprzątanie, gotowanie to wszystko naprawdę może na tę chwilę poczekać. Ostatnio za każdym razem tulimy się po kąpieli. Od razu po wyjęciu z wanienki, mokry golasek odwraca się i wtula we mnie. Zdążę ją tylko okryć ręcznikiem i tak siedzimy sobie na środku łazienki. Kiedy Lilu uzna, że wystarczy to sama pokazuje, że czas ubrać piżamkę. Uwierzcie mi, że warto poświęcić tę chwilę przed ubraniem i naprawdę moja mokra koszula i spodnie nie mają w tym momencie najmniejszego znaczenia. Ogarnia mnie wtedy ogrom szczęścia, wiem, że w tej jednej chwili jestem mojemu dziecku potrzebna i jestem tylko dla niej. Kocham jej ciepły dotyk.
Moje ramiona to też idealne miejsce do ukojenia strachu. Kiedy Lili wystraszy się kogoś lub czegoś, od razu chce się wtulić i schować buźkę. Nie ukrywam, że w tym momencie jestem dumna, że wybiera mnie, że ja jestem dla niej poczuciem bezpieczeństwa i schronieniem.

To bardzo ważne, żeby spełniać potrzeby dziecka. Jeśli potrzebuje naszej bliskości, nie odsyłajmy go do kogoś innego, nie mówmy, że za chwilę, że nie teraz. Później dziecko może już nie chcieć, a my nieświadomie, z każdym takim odesłaniem będziemy bardzo wiele tracić.
Teraz nie damy dziecku przytulenia, a za kilka lat nie przyjdzie do nas z problem, nie powie nam o radościach i smutkach.



Na koniec podzielę się z Wami jeszcze tym, co się ostatnio wydarzyło.
Byłam z Lilą u moich rodziców. Po spacerze Lili z dziadkiem, poszłam schować wózek do auta. Idąc przez podwórze, Lili zobaczyła mnie przez okno. Zaczęła strasznie płakać, jakby wystraszyła, że chcę ją zostawić. Stwierdziłam, że nie będę się już cofać, przecież jest z dziadkiem, nic jej się nie stanie. Przyspieszyłam tempo i szybko spakowałam wózek do bagażnika, po czym od razu pobiegłam do Lili, która płakała coraz mocniej. Kiedy wyciągnęła w moją stronę ręce, żeby ją przytulić zrozumiałam, że trzeba było zostawić ten wózek i natychmiast do niej wrócić. Była tak przestraszona i przerażona, wtulała się we mnie całymi siłami. Taka sytuacja może dać do myślenia.
Pamiętajmy, że taki mały gest może mieć tak ogromną moc.

Marzy mi się Kraków, już od dawna. Tak wiem, marzenia mam nie wygórowane i łatwe w zrealizowaniu :).

W sumie to daleko nie mam, jakieś 470 km. Tak naprawdę starczyłby nam jeden dłuższy weekend, ale tak to jest, że albo się nie chce, albo czasu nie ma, a przy dziecku to już w ogóle tysiąc innych ważniejszych spraw. Wcześniej mieliśmy podobnie, albo były inne rzeczy, albo chęci zabrakło. Znacie to, prawda?

I tak ciągle, do Krakowa dojechać nie mogę. Choć w sumie raz jedną nogą już byliśmy :). Jadąc do, jak i wracając z Zakopanego jechaliśmy obwodnicą, ale nie było szans, żeby wjechać choć na chwilę. Zresztą na chwilę to nie ma sensu. Jak już to już, chce zwiedzić jak najwięcej. Przeglądając zdjęcia wiem, że na pewno, chce na zobaczyć: Rynek Główny, Bazylikę Mariacką, no a Wawel to oczywiście obowiązkowo :).

Oprócz Krakowa, ciągnie mnie jeszcze do Wrocławia. Ciągle słyszę i czytam, że jest tam tak pięknie. Jednak to miasto jest na drugim miejscu i o nim może kiedy indziej. Po cichu liczę na to, że może w tym roku uda mi się w końcu zobaczyć Kraków. Taki wypad na wzór tego jaki mieliśmy w zeszłoroczne wakacje, do Torunia. Kilka dni, poświęconych na zwiedzanie, zero leniuchowania.

Od kiedy jest z nami Lili, wyjechaliśmy na dłużej niestety tylko raz (właśnie do Torunia), ale już na ten pierwszy raz wiedziałam, że trzeba mieć zupełnie inne kryteria szukając noclegu. Zresztą w ogóle nie ma co porównywać wyjazdu bez dziecka, do tego całą rodziną :). Jeśli chodzi o wyposażenie miejsca, w którym mamy się zatrzymać, dla mnie podstawą jest oczywiście własna łazienka i możliwość ugotowania czegoś. Jadąc z dzieckiem zwracam już dodatkowo, dużą uwagę na lokalizację. Im bliżej centrum, tym lepiej. Dobrze kiedy miejsce jest przygotowane na pobyt z dzieckiem poprzez zapewnienie rodzicom najpotrzebniejszych artykułów, jednak nie jest to dla mnie priorytet. Jadąc do Torunia, mieliśmy ze sobą łóżeczko turystyczne, które po złożeniu zajmuje niewiele miejsca i nie robi kłopotu jako dodatkowy bagaż. Dużo rodziców wybiera też opcje, by dziecko spało razem z nimi. Z kąpielą też nie mieliśmy problemu, przez te kilka dni można sobie poradzić bez wanienki. My dla Lilu mieliśmy zwykłą matę pod prysznic, na której siadała podczas mycia. Tak naprawdę wszystko idzie zorganizować.

Na szczęście jednak, coraz więcej jest miejsc, które na przyjazd z dzieckiem przygotowane są bez zarzutu. Jeśli szukalibyście noclegu w Krakowie, z pełnym wyposażeniem to na pewno zapewni je Kraków Hotel (http://www.bestwesternkrakow.pl/hotel/).

Znacie inne ciekawe i warte polecenia miejsca, w których warto się zatrzymać w tym mieście?