MOJA HISTORIA KARMIENIA PIERSIĄ

Kochana! Ja na szczęście wiedziałam, z czym mogę się spotkać. Przez tydzień płakałam przy każdym karmieniu, potem z nawałem udało się. Godzinami na piersi? Oczywiście. Zośka potrafiła ssać godzinę, a po pół godziny chcieć znowu, ale nawet nie miałam mleka w domu, dzięki temu się uchroniłyśmy przed butelką. Dobrze, że piszesz o swojej historii, i dobrze, że wiesz, że to wszystko z powodu fachowej pomocy. U nas już w pierwszym dniu nawału Menżu masował, ja odciągałam, Zośka cycała i okładałam się zimnym i rozgrzewałam i wszystko wszystko :)

Naprawdę jestem pełna podziwu, dla Twojej historii, i wiem, jak musiała to być ciężka decyzja.

Następnym razem będzie lepiej :D

Ważną rzecz napisałaś: Karmienie siedzi w głowie!
Jakoś mi przez myśl nie przeszło, że będzie zapalenie, że boli, nie idzie się ułożyć przez ranę po cc. Było trudno, piersi poranione, smarowałam, bolało, ale cały czas wiedziałam, że będzie dobrze. Takie pozytywne nastawienie. Przy nawale też za fajnie nie było, ale masowałam i przez pierwsze dni nie rozstawałam się ze szklanką czy butelką. Nam się udało około 8 miesięcy, chociaż start miałyśmy średni i raczej radziłam sobie sama. Przyjęłam to za tak naturalne, że bezproblemowe :)
A nie rozumiem tych ciągłych wojen. Każdy powinien pilnować swojego ogródka, a nie krytykować innych, bo powody są różne i jak każde dziecko jest inne, tak każda mama i jej sytuacja też :)

Teraz ja się popłakałam! Dziękuję Ci za ten wpis i za te konkluzje na samym dole :*

Ja miałam Tak samo jak Ty Alina. Pierwsze dni jak miałam karmić Jule to wyłam z bólu, potem się przyzwyczaiłam ale dopadło mnie zapalenie i koniec. Myślałam, że zejdę na tamten świat. Po mleku modyfikowanym Julka przynajmniej się najadała. I tak pije to mleko do dzisiaj.

Zuzanke karmiłam swoim mlekiem (odciąganym) dwa miesiące, potem musiałam wrócić na zajęcia i nie miałam na tyle pokarmu, żeby zostawiać w domu...Przeszłam na mm. Nie czuje sie gorsza, wyznaje zasadę moje dziecko-moja sprawa. Dopóki nie dzieje jej się krzywda, jest szczęśliwa , zadbana i zdrowo rośnie to nikomu nic do mojego karmienia. Koniec kropka. Obecnie jestem w drugiej ciąży i na pewno będę mocno walczyć o karmienie piersią głownie dlatego, że wiem męczyło mnie nocne mycie, wyparzanie i przygotowywanie butelki...Oczywiście biorę również pod uwagę aspekty naturalności tego kamienia :) Wiem jednak, że nic na siłe. Nigdy nikogo nie skrytykuję za metodę karmienia, bo nie mnie to oceniać i nie znoszę maniaczek laktacyjnych...Co jak co , ale ubliżanie innej matce , bo karmi mm to chamstwo i maniakalne zapatrzenie w swoje poglądy :)

To ja Cię pocieszę, moja mama musiała mnie karmić modyfikowanym... Znaczy mlekiem w proszku, bo wtedy to nie były takie badane mleka itp. No i co? Żyję, mam się dobrze i nie choruję (kolana się nie liczą, są genetycznie skopane).
My też jedziemy na mm. I też mam żal do położnych, bo jak w szpitalu zgłaszałam problem, że dziecko nie chce z lewej piersi w ogóle ssać, to prawie mnie wyśmiały - ot fanaberie młodej matki -.-

Ostatnie zdanie jest w tym wszystkim najważniejsze :) Każda mama ma swoją historię odnośnie karmienia i wszystkie powinnyśmy się wspierać, a nie skakać do gardeł, pozdrawiam!

Gdyby MM było takie złe i powodowało obniżenie odporności czy jakieś cieżkie choroby to bym już dawno była w piachu, bo byłam karmiona MM od początku. W mojej rodzinie kobiety mają problem z KP, po prostu po krótkiej chwili mleko zanika i koniec. Tak było z moja mamą i jej siostrą, z moimi siostrami również ( jedna ma dwoje dzieci, a druga czworo). Stawałam na głowie żeby karmić KP, ale raz Mania się nie najadała, dwa głupi błąd lekarski spowodował, że po 1,5 tygodnia nie miałam w cyckach NIC!! Mogłam pić herbatki, pompować laktatorem i dupa blada, bo jak inaczej można określić wynik w sumie 30 ml z obu piersi po 3 h pompowania?!?
Czytam te wszystkie afery mleczne i ciśnienie mi skacze, ale się nie udzielam. W myśl niektórych pań jestem złą matką... pfff! Najbardziej mnie rozwala argument o zmniejszonej odporności dziecka- argument kaleka! Mam duże porównanie z dziećmi KP a moją butelkową- bilans na ciężki plus po mojej stronie.
Nie ma co się denerwować! Przy drugim maluszku będziemy wytrwalsze i bardziej świadome! Co nie? :*

Mnie ominęły zapalenia, zastoje.
Raz w sumie miałam za dużo i nie mogłam ściągnąć, więc ratowałam się babcinym sposobem..
Mąż się przyssał i odetkał. I dzięki temu się udało.
Najważniejsze, że Lili jest zdrowa. Nie możesz się obwiniać, bo próbowałaś. Nie każdemu się udaje.
Trzymaj się i przepraszam, jeśli poczułaś się dotknięta moim tekstem.

Przedostatnie zdanie nie na wiele się zda... Ze strony fanatyczek naturalnego karmienia na nic dobrego nie liczyłabym, a już na pewno nie na zrozumienie:) Dodam jeszcze, że umieszczanie zdjęć z aktu karmienia w internecie w celu propagowania takiego sposobu przekazywania pokarmu krzywdzi dzieci... Szkoda, że te zaangażowane karmicielki nie pomyślą, że ich pociechy mogą się kiedyś wstydzić za takie zdjęcia w przestrzeni publicznej do tego...
Ja naturalnie karmiłam miesiąc zaledwie, zanik być może nastąpił przez niewiedzę jednak wychodzę z założenia: nic na siłę. Mleko modyfikowane dla nas także było wybawieniem: maluch najedzony, a i rodzice odżyli, w szczególności mama:) Mam świdomość, że mleko matki jest najlepsze aczkolwiek w każdej sytuacji trzeba widzieć plusy więc ja je dostrzegam:)

NIE JEST WAZNE CZYM WYKARMISZ SWOJE DZIECKO, WAZNE JEST ZEBYS TO DZIECKO KOCHALA NAJMOCNIEJ NA SWIECIE!!!! JESTES WSPANIALA MAMA WSPANIAŁEJ CÓRCI!!! TO SIE LICZY!!!! Mam pytanie, czy bralas Alinko jakies tabletki na zanik pokarmu? pytam na przyszłość :)

kochana, nie wolno porownywac mm z 1966, a mm pre z 2014. Ciekawe jaki procent tych chorob wystapil w latach 60, 70, 80, 90 , a jaki wystapi po 2014. To tak jak z antykoncepcja. Pigulki z lat 60 to calkowicie cos innego jak te dzisiejsze.

Współczuję Ci kochana, wiem jak się miotasz i znam te wyrzuty sumienia. Mnie też ta nagonka rozwala. Karmię piersią, ale moje dziecko strasznie słabo przybiera na wadze, a ja się boję jak ognia mm, bo mi się wydaje, że to zło. Momentami nie wiem co robić naprawdę, a lekarz mówi - dawać mm. Czytam blogi takie jak np. hafijii, a tam piszą, żeby nie dawać modyfikowanego tylko walczyć, cholery można dostać :(((
Nie miej wyrzutów sumienia tylko ciesz się córką, na pewno będzie zdrowa!

Karmienie piersią/mm to temat morze - nie ma co patrzeć na innych. Każda matka ma prawo podjąć swoją decyzję, grunt, aby nie była ona krzywdząca dla dziecka

Ja gdybym wiedziała na ten temat wtedy tyle co teraz, też wiedziałabym co zrobić:) Nakładki wzięłabym ze sobą od razu do szpitala. A tak to musiałam ściągać mleko i dawać w butelce prawie od początku i ściągam nadal. Bądź pewna tego co robisz i nie przejmuj się tego typu tekstami, intuicja matki jest najlepsza :)

Biedactwo, tyle przeszłaś. Nie przejmuj się już tym tak bardzo, w Anglii wszyscy karmią butelką i dzieci są zdrowe.

http://nataliamumtobe.blogspot.co.uk/

Nie przejmuj się tym co piszą. Zazwyczaj piszą to te matki, którym karmienie przyszło z łatwością. Ja co prawda nadal karmię, a raczej dokarmiam, Filipa piersią, ale kosztowało mnie to wiele bólu, nerwów i również docinków. I tak jak napisałam, karmię piersią, jedną. I też mam do siebie czasem pretensje, że nie zawalczyłam o drugą, ale ja po prostu nie dałam rady. W ogóle się sobie dziwię, że po tym wszystkim nie rzuciłam tego w cholerę, chyba chciałam zrobić na złość rodzinie, która truła mi nad uchem, że i tak się dziecko nie najada;)

Przeczytalam ten chory tekst!!! Z tego innego bloga!!! Autorka ma naprawde nierówno pod sufitem!! Jakaś nienormalna lekko czy co?? Chociaż ja wykarmiłam synka piersią nie uważam że MM to zło tego świata! Dajcie matkom żyć po prostu! Swoją drogą nikt nie wbije szpilki głebiej niż inna matka, kobieta...
Teraz są teksty o mleku. Niedługo będą zamykać w wiezieniach matki które nie załozyly dziecku czapeczki... To jak karmisz i jak ubierasz dziecko albo w co sie z nim bawisz jest TWOJA SPRAWĄ.

Ktoś powie, że dałam dziecku, które się nie najadało, truciznę. Nie- ja mu dałam JEŚĆ! Mądry tekst

Najgorsze jest w tym wszystkim to, ( przynajmniej dla mnie ), że te wszystkie nagonki na matki, które muszą podać mm sprawiają, że nierzadko popada się w jakieś chore poczucie winy, czy nawet w depresję. Nie ukrywam, że i u mnie pojawił się ten problem, ale dzięki słowom wsparcia ze strony bliskich zrozumiałam, że dla mojego dziecka chce jak najlepiej. Chce po prostu je nakarmić.

Prosze się nie martwić, wszystko jest do nadrobienia.... Kiedy planuje Pani drugiego Dzidziusia???

Pisałam o tym temacie jakiś czas temu u siebie, o tu: http://trzyskrzaty.blogspot.com/2014/04/o-co-chodzi-z-tym-karmieniem-piersia.html :) Odczucia mam podobne do Twoich, najważniejsze to nakarmić dziecko, a jeśli piersią się nie da, to czym??? Chyba nadal lepsze mm niż krowie pół na pół z wodą, czy jak tam nasze babcie sobie radziły...

Nie możesz mieć do siebie żalu. Zrobiłaś co mogłaś. Ja miałąm bardzo podobnie. I podonie mam żal do położnych w szpitalu. Tam z automatu szła butla, mimo że przychodziłam i upierałam się że będę karmić. Postawiłabym się, ale wmawiałam sobie jutro nas wypuszczą - w domu jakoś damy sobie radę. Długo nie wypuszczali. A jak wypuścili, to zanim rozhulałam laktację to maluszek nie przybierał na wadze, a urodził się tylko 2300 więc bardzo ważne było, żeby przybierał. Dokarmiałam mlekiem m. I tak samo - synek zaczął protesty. Kupiłam laktator. Odciągałam 30 ml niezależnie czy po karmieniu czy po przespanej nocy. Teraz dziecko ma 5 miesięcy, je już inne pokarmy, a ja nadal odciągam. Teraz ok 50 - 60 ml. Jestem szczęśliwa z tego co odciągnę. A jak będę miała następne dziecko, to będę twarda. Wyślę tych wszystkich mądrych lekarzy i położne, co od razu dają dziecku butlę, w kosmos!

U mnie bylo odwrotnie, znaczy pierwsze karmienie to byla zalamka placz itp, bo Laura nie potrafila ssac piersi. Potem byloo gorzej, z nerwow zatrzymanie laktacji (ktora jak na rodzaca CC byla znakomita na poczatku-co z tego jak Mala nie jadla) Byla nauka ssania w porach karmienia o pobudzanie na nowo laktacji., Bylo duzo lez moich, bardzo duzo. Bylo mm. No bo jak i inaczej. Ale byly tez cdowne polozne. W szpitalu i w domu. Byly nakladki-bo Mala butle juz ssala ale moja piers byla dla niej za duza i nie potrafila jej chwycic. 6 tygoni karmilam z nakladkami, potez udalo sie je odstawic. Piersi mam gigantyczne wiec cyba dlatgeo nie bylo zastoju itp (ptrafilam sciagnac 300 ml mleka z jednej piersi, ale jezeli eni sciagalam nic sie nie dzialo). Karmilam 10 miesiecy. Ciesze sie z tego, jednak wiem, ze nie udaloby mi sie to gdyby nie ludzie ktorych mialam obok siebie. To jest bardzo wazne na kogo trafisz. Ja mialam duzo szczescia, gdyby nie polozne nie mialby mi kto pomoc i pewnie byloby mm. Ale nawet gdyby to co? Podawalam na poczatku i w sumie miedzy praca reczna z laktatorem podanie mm bylo chwila wytchnienia, Mala najedzona zla spac a ja moglam chociaz chwile odsapnac. Nie nam oceniac innych, kazda z Mam ma swoja historie, kazda chce dla dziecka jak najlepiej. I nie miej do siebie zalu-sama napisalas ze nie mial Ci kto pomoc, i fakt, przy nastepnym dziecku bedziesz bogatsza w doswiadczenie i na pewno sie uda! Pozdrawiamy Lili i jej Mame, ktora byla bardzo dzielna i walczyla jak mogla!

Hej, to nie Twoja wina, że tak się stało. Ja karmię przede wszystkim dzięki mojej mamie, która nie pozwolila mi podać mm. Mały nie chciał ssać, bo ciagle spał z powodu zoltaczki, albo ssał krótko. Bałam sie, ze je za mało. Ale mialam wsparcie - i ostatecznie sama nie podałam mm, choć w spzitalu dostał. Przede wszystkim położna popełniła błąd - a mleko nigdy nie jest jałowe. To mit. Mleko zawsze jest wartosciowe, najlepsze dla dziecka. W tym okresie (ok 3 tygodnia) taka sytuacja zdarza sie czesto - dziecko chce duzo pic, zachowuje sie nerwowo itd. moj mial chyba tydzien taki okres ze sie zapieral, plakal przed cyckiem, odpychal, jakby nie chcial - to bylo straszne. mialam dosc, przystawianie trwalo pol godziny. Serio, mialam dosc, wiec tym bardziej nie zarzucam nic matkom, ktore mialy gorzej - zapalenia, bolace sutki. trzeba duzo sily i samozaparcia, zeby wytrwać i nie każdemu się uda. Mleko modyfikowane nie szkodzi dziecku - brakuje mu przeciwcial i wielu innych elementow, ale na pewno nie nalezy go demonizowac. Lili mimo, ze nie pije Twojego mleczka - na pewno bedzie sie dobrze rozwijać :) Nie smuć się - następnym razem się uda. A Ty staralas sie i zrobilas co moglas :)

kochana ja też Piotrusia karmiłam mlekiem w proszku. Nie miałam pokarmu, walczyłam by mieć, ale niestety dziecko ciągle głodne było, a w piersiach mleka miałam minimalnie. Nie czuję się winna, że karmiłam dziecko mlekiem w proszku.miałam się dalej męczyć by jakimś cudem te mleko się pojawiło... Kocham swego syna i wiem, że dobrze postąpiłam . głowa do góry i bez dołów tu :*

Ja tylko powiem, że nie można oceniać ŻADNEJ mamy na podstawie tego czy karmi piersią czy mm. To nie ma wpływu na to jak bardzo mama kocha swoje dziecko... Najgorsze co można zrobić to nie podanie mm kiedy dziecko płacze z głodu, a nie podanie mu NIC do jedzenia. I to nieprawda, że każda kobieta może karmić swoje dziecko piersią. Czasami dzieje się tak, jak u Ciebie - że pokarm jest, ale jałowy. Czy w takim wypadku dziecko powinno być 24h przy cycku, byle by tylko za wszelką cenę jadło pokarm mamy?

Jesteś bardzo dzielna, że tak długo i tak bardzo walczyłaś o pokarm dla Lili!! To, że się nie udało nie jest w tej chwili ważne. Wystarczy spojrzeć jaka roześmiana i szczęśliwa jest Twoja córeczka! To jest najważniejsze! :)

Zaległości mam okropne. I nawet nie miałam kiedy złożyć Ci życzeń urodzinowych! Spóźione, ale szczere - wszystkiego najlepszego! :)
Co do tego wpisu. Najsmutniejsze jest to, że wiele lekarzy/połoznych nie walczy o to żeby kobieta karmiła piersią. Prawda jest taka, że przeszłaś ciężką drogę, ale mogła ona inaczej wyglądać gdybyś trafiła na odpowiednich ludzi. Bez dwóch zdań karmienie piersią jest najlepsze, ale niestety jak się nie udało to trudno. Innego wyjścia nie ma i trzeba podać MM. I złą Mamą nie jesteś. Ja jestem dzieckiem wychowanym na MM. Moja mama już w szpitalu dostała zapalenia piersi i w takim stanie wypuścili Ją ze szpitala!! Musiała mieć operację i niestety karmiła mnie piersią tylko i aż 2 tygodnie. Żyję i mam się dobrze. Nie chorowałam więcej niż moi rówieśnicy. I póki co na zdrowie nie narzekam. Nie lubię krytykować cudzych wyborów, ale moim zdaniem pretensje do siebie o nie karmienie piersią mogą mieć tylko te matki, które same dobrowolnie z tego zrezygnowały, z dwóch podowów 1. bo Im się nie chce 2. bo boją się zmiany w wyglądzie piersi.

Pozdrawiam! :)

A i jeżeli chodzi o to nie najadanie się. Marysia miała taki moment, że nie chciała się odkleić od piersi, ale wierz mi, że nie wynika to z głodu. Dziecko je bo dobrze Mu się to kojarzy, bo potrzebuje bliskości Mamy. Kiedyś karmiłam praktycznie cały dzień. piersi były na wieczór miękkie. I na drugi dzień już nie siedziałam cały dzień w fotelu, a piersi były napełnione. Takie "kryzysy" trzeba przetrwać bez podwania MM. No ale tak jak dziewczyny pisały przy drugim będziesz miała ogromną wiedzę:)

Podziwiam Cię podjęłaś prawdziwą walkę, szkoda, że nie udało Ci się dalej karmić Lili piersią. Uważam, że każda matka powinna sama podejmować decyzję dotyczące sposobu karmienia swojego dziecka i nikt nie powinien się do tego wtrącać.
Na razie udaje mi się synka karmić piersią, ale strasznie mnie wkurza, że ciągle ktoś mnie o to pyta i komentuje, zarówno zwolennicy karmienia piersią jak i matki, które karmią MM. To jest prywatna sprawa każdej mamy i jej dziecka.

Osobiście byłam karmiona MM i jakoś żyję nic mi nie jest, a te wyniki badań to jakiś stek bzdur.

Miałam identycznie. Czytając poryczałam się... dziś wiem, że teraz bym się nie poddała. Przy drugim dziecku będziemy bardziej świadome. Pozdrawiam

Też miewałam takie chwile , ze już myślałam , że będę musiała podać mleko modyfikowane. Oskarka urodziłam przez cesarskie cięcie i niestety Panie w szpitalu go dokarmiały mlekiem modyfikowanym , ale ciągle mu się ulewało mimo bólu walczyłam i wiem jak jest ciężko . Udało mi się wywalczyć pokarm , ale miewałam kryzysy i bałam się , że dziecko się nie najada próbowałam na różne sposoby nawet pamiętam jak pisałam do Ciebie i doradziłaś mi w tej kwestii udało się , ale teraz znowu nadchodzi kryzys Oskarek rośnie je słoiczki i nadal karmię go piersią , ale pokarmu jest już za mało ( przynajmniej tak mi się wydaje) miałam sporo zamrożonego swojego pokarmu , ale już go prawie nie ma bo dokarmiam do swoim mlekiem butla plus pierś. Sama jestem już tym wykończona , ale dalej walczę ...tak sobie myślę ile jeszcze mam walczyć a jak okaże się , że przeze mnie dziecko nie dojada?nie wiem sama co mam robić czy się poddać i dokarmiać go już mlekiem modyfikowanym czy dalej walczyć .... ja Cię doskonale rozumiem i pewnie tez bym tak postąpiła na Twoim miejscu . Dziękuję Ci za ten wpis akurat trafiłam na niego chyba w odpowiednim momencie :* może to znak , że dalej powinnam walczyć ? :)