ODCZUCIA MŁODEJ MAMY PO PORODZIE
Dziś post na prośbę autorki bloga: ZIMOWA MAMA.
Jak to wszytko wygląda po 3 miesiącach z perspektywy mamy? Różnie, ale na pewno bardziej pozytywnie niż negatywnie.
PORÓD
Było ciężko. Poród to nic przyjemnego i każda mama o tym wie. Myślałam, że było naprawdę źle, ale już kilka godzin po wszystkim, kiedy usłyszałam opowieści innych dziewczyn z sali wiedziałam, że mogę dziękować za to, że tak szybko i sprawnie to u mnie przebiegło. Dziś myślę tak samo, ale nie zgadzam się z tym, że zapomina się o bólu porodowym. Ja na pewno go nie zapomnę. Na samą myśl, ciarki mnie przechodzą. Mimo tego, jeśli będzie mi dane jeszcze zostać, po raz kolejny mamą to jak najbardziej chcę rodzić naturalnie. Głównie ze względu szybkiego dojścia do siebie i możliwości, by krótko po wszystkim mieć dzidzię przy sobie.
PIERWSZE CHWILE Z MALEŃSTWEM
Lilkę dostaliśmy, na 2 godziny, jakieś pół godziny po tym jak się urodziła. Są to najpiękniejsze momenty. Tyle czekania i w końcu mogłam ją trzymać i przytulać. Z perspektywy czasu, najbardziej żałuję tego, że nie przystawiłam jej od razu do piersi. Zrobiłam to dopiero z pomocą położnej, gdzieś po 7 godzinach (kiedy przynieśli mi Lilkę już na stałe).
KARMIENIE
Cudownie wspominam tylko pierwsze karmienie, niezapomniane, cudowne uczucie. Przy drugim i kolejnym następnym, piersi miałam już mocno poranione i ssanie po prostu bolało. Pomocne okazały się silikonowe nakładki. Lilka piła już przez nie do końca, bo z przyzwyczajenia nie chciała już bez. Całkowicie przestałam karmić w 9 tygodniu. Po zapaleniu piersi, pokarm zrobił się jałowy i Lila nie mogła się najeść. Najpierw tylko dokarmialiśmy mlekiem modyfikowanym, ale stopniowo dawki były zwiększane. Dziś kiedy poczytałam trochę na ten temat wiem, że prawdopodobnie za szybko się poddałam. Niestety kierowałam się tylko tym co mówi położna, która niestety nie do końca dobrze mi doradzała.
PRZYGOTOWANIA DLA DZIECKA
Najważniejsze co doceniłam kiedy na świat przyszła nasza córeczka to,
to, że zdążyłam wszystko dla niej przygotować. Ułożone ubranka,
przygotowane łóżeczko, itp. Kiedy to wszystko jest gotowe na powrót do
domu, możemy w pełni poświęcić się opiece nad dzieckiem. W ciąży myślałam, że jeśli nie zdążymy czegoś kupić to nic się nie stanie. Dokupimy kiedy Lila będzie już z nami. Teraz wiem, że byłby to zakup szybki i na siłę. Zresztą zakupy to ostatnia rzecz, na jaką miałam ochotę w pierwszych tygodniach po porodzie.
MOJE CIAŁO
W całej ciąży przybyło mi 14 kg, czyli akurat tyle ile najczęściej zalecają lekarze. Najszybszy przyrost wagi miałam na samym początku, ale i apetyt wtedy najwięcej mi dopisywał. Później wszystko zwolniło i tyłam równomiernie. Na miesiąc przed porodem, waga stanęła już do rozwiązania. Na dzień dzisiejszy zostało mi jeszcze do zrzucenia 3 kilo, ale nie dążę do tego na siłę. Włosy i paznokcie w ciąży były w bardzo dobrej kondycji i tak utrzymało się do dziś. Za to miałam i mam problemy ze skórą. Zrobiła się jeszcze bardziej wrażliwsza niż była. Kilka razy wyszło mi uczulenie od kremów, których wcześniej używałam bez problemu.
STAN EMOCJONALNY
Po porodzie nie miałam żadnych problemów z zaakceptowaniem nowej sytuacji. Było ciężko nie powiem, ale szybko się do tego dostosowałam. Kryzys miałam tylko raz. W 3 dobie, w szpitalu. Dopadło mnie zmęczenie, było strasznie gorąco, wszystko bolało. Dowiedziałam się, że z Lili zostajemy jeszcze 5 dni. Wszystko się we mnie skumulowało i płakałam cały dzień. Na następny, wzięłam się w garść i dzielnie wytrwałam. Dziś myślę, że na dobre wyszedł mi dłuższy pobyt w szpitalu. Lili została dokładnie przebadana, a ja w pełni doszłam do siebie po porodzie, dzięki czemu do domu wróciłam całkowicie sprawna i wypoczęta.
Z perspektywy czasu wiem, że wiele rzeczy zrobiłabym inaczej. Pewnie każda z Was tak ma, ale mądry człowiek po szkodzie.
Żałuję, że tak mało wiedziałam. Naprawdę dużo spraw mnie zaskoczyło. Nie chciałam za dużo czytać na temat porodu i całej tej otoczki, bo po prostu się bałam (głównie tego, że negatywnie się nastawię). Przestałam oglądać wszystkie programy telewizyjne o takiej tematyce. Dziś wiem, że lepiej być źle nastawionym, niż kompletnie nieświadomym.
Przy drugim bobasku będzie już o wiele pewniej i świadomej.
