ZWIĄZEK PARTNERSKI

Kocie łapy są ekstra :) Słodziaszne takie
Dla nas ślub był tylko formalnością, cywilny, szybki. Właśnie po to by mieć jedno nazwisko, by się razem rozliczać. To nic nie zmienia w stosunkach w związku, ani nie umacnia, ani nie przeszkadza. Tyle tylko, że teraz jesteśmy rodziną też w świetle prawa

My z Olbrzymem zdecydujemy się na ślub, później, po ciąży, zupełnie na spokojnie - tylko cywilny, bo nie jestem katoliczką i nie będę przysięgać czegoś, czego nie dotrzymam. (jak np. podczas chrztu, że wychowam dziecko w wierze katolickiej... nie wychowam). Dlaczego? Bo żadna dla nas różnica, czy mamy obrączki na palcach, czy też nie, a w razie tragedii (odpukać!) ślub w Polsce ciągle wiele ułatwia. Albo inaczej - brak ślubu wiele utrudnia.

My wzięliśmy ślub dopiero jak nasza córka miała 1,5 roku i wcale nie widzę różnicy pomiędzy przed i po ślubie. Może za wyjątkiem tego że teraz to mój mąż a nie chłopak czy narzeczony. Poza tym nie widzę absolutnie żadnej różnicy !

My wzięliśmy dość szybko ślub, bo chcieliśmy. Ale wydaje mi się, ze prawa wynikające z małżeństwa są spoko, i jeśli chce się jakoś "spisać", "podpisać" (kurcze nie wiem, jak to nazwać), to ślub jest spoko. Nie do końca rozumiem różnicę, między związkiem partnerskim rajestrowanym a ślubem i dlaczego ktoś chce takich związków wobec prawa, a nie ślubu :) Ale to chyba nie dla mnie rozważania. Dla mnie to jedno i to samo. Podpisanie papierka w urzędzie :) A dla nas ślub prywatnie był ważny. Mamy taki sam stać jak Wy :) od 2007 razem, od 2010 po ślubie. To było jedno z ważniejszych doświadczeń, choć po - nic się nie zmieniło :) no, tylko nazwisko, które jest tak moje, że ciężko mi pomyśleć, że mogłabym mieć inne :D

A Wam? Życzę wszystkiego dobrego :) Macie Lilkę, macie siebie. Jeśli Wam tak dobrze, to czego chcieć więcej :D

Ważne ze jesteście szczęśliwa rodziną. Slub nic nie daje. Ja po swoim czuję sie tak samo jak i przed.
Do swojego nazwiska dołączyłam drugie, ślub mamy tylko cywilny.
a co do szpitala to teraz przy przyjeciu podaje sie imię i nazwisko osoby upowaznionej do uzyskania informacji ale mam nadzieję że nie bedziecie nigdy potrzebowali

Mi się wydaje, że w czasach, w których żyjemy już nikt nie zwraca uwagi na to czy dziecko ma na nazwisko tak samo jak mama. Ślub nie jest do niczego potrzebny tak na prawdę. My się hajtnęliśmy tylko dlatego, że rodzina mojego starego jak i on są bardzo wierzący, a mi to lotto ;)

Kochana, znam parę w rodzinie która jest ze sobą 20 lat bez ślubu i dobrze im z tym.
Jeśli Wam dobrze, tak jak jest, po co to zmieniać :)
Pozdrawiam :*

Alinko powiem ci tak, kiedyś powiedziałam do męża : Gdybym mogła cofnąć czas to byśmy ślubu nie wzięli tylko żyli na kocią łapę" zapytał dlaczego?na co ja : Bo jak mnie wk. to za dużo teraz formalności z tym związanych, a tak to bym cie spakowała i papa" :)
Ja akceptuje decyzje par które nie chcą zabierać ślubu, i nie wiem dlaczego ludziom przeszkadzają takie pary

My braliśmy ślub jak Mały miał 7 miesięcy. I tylko po to abym miała takie samo nazwisko. Chwila w urzędzie, przyjęcie dla najbliższych w naszym mieszkaniu. I nic się nie zmieniło :) wcześniej nikt nie pytał kiedy ślub. A teraz nie pytają kiedy chrzciny :)

Uważam, że to indywidualna sprawa.
Zależy od wiary też.
Ja chodziłam do kościoła.
Teraz jest Antoś i czasem ta organizacja jest ciężka, zwłaszcza jak są jakieś kiepskie noce.
Obiecałam sobie, że po obronie pracy mgr. wszystko się zmieni i będziemy tam co tydzień.
Ślub braliśmy konkordatowy. 2 w 1 ;)
Ślubowałam przed Bogiem, bo to dla mnie ważne.
Dla Arka też.
Jednak uważam, że to zależy od wiary.
A już branie ślubu, BO jest się w ciąży- to dla mnie jakaś masakra jest.
Czasem para znająca się kilka miesięcy wpadnie i na siłę muszą stać się pełnoprawną rodziną.
A co by sie stało, gdyby ten ślub wzięli z miłości, rok później?


Popieram Twoje zdanie i uważam, że śluby są sprawą indywidualną! ;D

Buziaki!

Każdy ma prawo do podjęcia indywidualnej decyzji. Na razie mamy ślub cywilny, zamierzamy wziąć i kościelny, ale na samej ceremonii zaślubin się skończy. Nie chcemy wesela, woli pieniądze zainwestować niż "wydać" je w jedną noc.
A wracając do ślubu, to nie zauważyłam różnicy w życiu przed i po ślubie. Jeśli dwoje ludzi się kocha, szanuje i są ze sobą szczęśliwi, to czy z obrączką na palcu czy bez, będzie tak zawsze.

Jeśli tylko Wam to odpowiada, jesteście szczęśliwi to nie widzę powodu, żeby robić coś na silę. To sprawa indywidualna każdego z nas. :)

Ja zawsze piszę, że po ślubie się zmienia...ale muszę się przestawić na "po zamieszkaniu razem" :D Aaa dziś to co to za różnica z czy bez, tyle że wkurzałyby mnie te urzędnicze sprawy. No my ślub mamy, planowany, Tymko ma chrzest, ale wszystko ze względu na wiarę. Nie widzę nic złego w innym podejściu do sprawy i powiem więcej nawet mało mnie to interesuje, kto, co dlaczego, bo to chyba najbardziej wkurza jak właśnie ludzie drążą. Buziaki:*

ja jestem po ślubie, ale jednak uważam, że państwo powinno unormowac prawnie związki partnerskie, żeby nie było tych właśnie problemów z kredytem czy rozliczeń ze skarbówką

Wydaje mi się, ze ślub to bardzo ważna decyzja w życiu dwojga ludzi. Nie ma najmniejszego sensu w momencie gdy się rozważa ewentualne wyjście awaryjne w postaci rozwodu. Ślub to nie kaprys czy przymus zaistniałej sytuacji. Jestem po ślubie dwa lata i dziesięć miesięcy, mam wspaniała córeczkę i nie wyobrażam sobie byśmy z mężem byli obecnie w związku partnerskim. Ślub zmienił wszystko, sprawił, ze nasza miłość jest silniejsza i pełniejsza ale może to dlatego, ze jestem katoliczką i ma to dla mnie inny, głębszy sens. Ślub to akt oddania siebie drugiej osobie, zawierzenie jej i pełne zjednoczenie, ale pod warunkiem, że się w to głęboko wierzy. Oczywiście szanuje decyzję innych ludzi i również uważam, że osoby żyjące w związkach partnerskich powinny mieć zagwarantowane takie same prawa jak małżeństwa

My przez siedem lat żyliśmy na kocią łapę, w tym przez pięć mieszkaliśmy razem.... trzy lata temu nagle postanowiliśmy wziąć ślub. Bez przymusu, bez nacisków....sami o wszystkich decydowaliśmy, sali wszystko organizowaliśmy i nie żałujemy. Ale to trzeba ' czuć'. Trzeba naprawdę tego chcieć !

Przykro mi, ale nie wierzę Ci, że nie chciałabyś wziac slubu, chociazby skromnego, cywilnego... Pozdrawiam

Szkoda, że nie przeszła u nas ustawa o związkach partnerskich. Nasze przepisy trochę zmuszają nas do ślubu. Ja z M. Wzięliśmy ślub po 6 latach razem, ponieważ oboje tego chcieliśmy. Każdy ma wolny wybór w tym temacie. Jesteście razem szczęśliwi tworzycie wspaniałą rodzinę, to jest ważniejsze niż jakikolwiek papierek.

Szanuję taką postawę - szczególnie, że nie chcecie brać ślubu na siłę, a tym bardziej w Kosciele. Uwazam, ze branie slubu w kosciele kiedy ktos jest niewierzący jest totalnie bez sensu, także w tym wypadku zgadzam się z Tobą w 100%. U mnie akurat bylo zupelnie odwortnie, bo jestesmy z mężem bardzo wierzącymi osobami, wiec w grę wchodził tylko ślub kościelny - ktory wzielismy stosunkowo szybko, bo po niecalych 2 latach znajomosci, a 1,5 roku bycia parą :)

sama wzięłam ślub, ale przeciwko takim zwiążką nie mam nic przeciwko.
na pewno będąc w formalnym związku łatwiej jest jeśli chdzi o pewne kwestie formalne, urzędy, szpitale itd.
ale tak pytanie czy slub cos zmienia?
nie wiem i się nie dowiem ;)

I bardzo dobrze. Skoro jesteście szczęślwi to nie zmieniajcie tego. My wzielismy slub dość szybko, ale to dlatego, że tego chcielismy. Po drugie jestesmy osobami dosc mocno wierzacymi, wiec nie wyobrazalismy sobie zycia bez slubu. Ale dla nas to bylo cos wiecej niz tylko podpisanie papierka. I to byl zdecydowanie najpiekniejszy dzien w naszym zyciu. Przed slubem nie mieszkalismy razem wiec dla nas to byla duza zmiania. Zmiana na lepsze. Za miesiac mina 2 lata od slubu i nie moge powiedziec zeby cos sie zmienilo na gorsze. Chyba nawet kocham mojego meza jeszcze bardziej :) NNigdy nikogo nie namawialam do slubu i strasznie mnie denerwuja osoby, ktore do kosciola nie chodza a biora slub koscielny, przy okazji marudzac jak to ksiadz sie czepia. A prawda jest taka, ze nasz kociol jest najbardziej tolerancyjny, kazdy inny ma wieksze wymagania:) ale to nie temat o tym. Jezeli chodzi o szpitale to na szczescie coraz czesciej wypelnia sie deklaracje i mozna wskazac osobe ktora ma byc informowana o stanie zdrowia. Moim zdaniem tez legalizacja zwiazkow partnerskich to troche inna nazwa na slub a przeciez tego nie chcecie :) Duzo szczescia kochana! :)

Najważniejsze, że się kochacie a papier nic nie znaczy.... Mam pytanie, czy planuje Pani powrot do pracy? Pozdrawiam

To sprawa indywidualna. Wzięłam ślub w 8 miesiacu ciazy, koscielny. Oboje chcielismy bardzo. Po slubie wiele sie zmienilo, na lepsze. Nikogo nie namawiam bo mi to nie przeszkadza ani nie zadaje glupich pytan kiedy slub? Ale niestety dziecko, ktore ma inne nazwisko nie ma lekko i to jest przykre. Pojawiaja sie komentarze typu: jestes adoptowany? Jestes wpadka? twoja mama dala dupy na imprezie? Itd. a skad to sie bierze? Niestety z "rodzinnych domow". Czesto zawarte malzenstwo jest blokada przed odejesciem od drugiej osoby. Ale ja nie zaluje slubu i uwazam ze to sprawa osobista

Osobiście nic nie mam do takich par, choć jestem po cywilnym. Też długo zastanawialiśmy się, czy ten ślub jest nam potrzebny. Zdecydowaliśmy się na niego tylko i wyłącznie dlatego, co właśnie napisałaś o tych szpitalach, że mogą nie udzielić informacji na temat drugiej połówki. Poza tym zależało mi również o to, byśmy mieli jednak wspólne nazwisko. Ale myślę, że społeczeństwo z coraz bardziej przychylnie patrzy na życie na kocią łapę.

My wzięliśmy ślub w kościele (2w1 :D), bo oboje jesteśmy wierzący i to dla nas całkiem ważna sprawa:) Ale osobiście nie mam nic do związków partnerskich. Jeśli ktoś nie potrzebuje ślubu żeby razem żyć, tworzyć rodzinę i być szczęśliwym to w czym problem? :) Dla mnie rodzina to przede wszystkim ludzie, a nie papierek ;)

U nas ślub nic nie zmienił bo i tak mieszkaliśmy razem przed, przez kilka lat. Też oglądałam ten program i mam zdanie podobne do Pieńkowskiej, że po ślubie człowiek ma poczucie, że trochę trudniej się rozstać. My wzięliśmy ślub, bo chcieliśmy mieć dziecko a nie potrafiłabym bez. Chciałam się czuć trochę bezpieczniej. A już naprawdę wkurzało mnie jak musiałam mówić "mój chłopak", "mój partner" - teraz jest mąż :) No i to inne nazwisko... Prawda jest taka że każdy robi jak uważa i jak mu pasuje :)